Wat is ADHD?
ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) is een aandoening die mensen van alle leeftijden treft, hoewel de diagnose vaak in de kindertijd wordt gesteld. Mensen met ADHD hebben moeite met opletten en het beheersen van impulsief gedrag. Ongeveer 9% van de kinderen heeft ADHD, en het komt zowel bij jongens als bij meisjes voor. Hoewel veel mensen hun symptomen ‘ontgroeien’ naarmate ze ouder worden, hebben sommige mensen de stoornis hun hele leven lang en hebben ze levenslange strategieën nodig om de symptomen onder controle te houden en een succesvol leven te leiden. ADHD is een neurologische aandoening die invloed heeft op het vermogen van mensen om op te letten, emoties te reguleren en impulsen te beheersen. Dit zijn allemaal functies van de prefrontale cortex, het hersengebied dat deze vaardigheden aanstuurt. Omdat de prefrontale cortex van mensen met ADHD niet zo efficiënt werkt als zou moeten, hebben ze moeite met deze vaardigheden.
Oorzaken van ADHD
ADHD wordt veroorzaakt door verschillen in de manier waarop bepaalde delen van de hersenen met elkaar verbonden en gereguleerd zijn. Wetenschappers weten niet wat deze verschillen in de hersenen precies veroorzaakt. Onderzoek heeft aangetoond dat genetica, prenatale en perinatale complicaties, slechte voeding en blootstelling aan gifstoffen allemaal factoren kunnen zijn. Sommige onderzoeken suggereren ook dat ervaringen en opvoedingspraktijken in de vroege kinderjaren verband kunnen houden met de ontwikkeling van de stoornis. Met andere woorden: de manier waarop mensen worden opgevoed kan van invloed zijn op de kans dat zij op latere leeftijd de symptomen van ADHD ontwikkelen. ADHD wordt niet veroorzaakt door slecht ouderschap of slechte kinderopvang.
Symptomen van ADHD
Kinderen met ADHD kunnen een reeks gedragingen vertonen, waaronder moeite met opletten, impulsief gedrag, hyperactiviteit en gemakkelijk afgeleid zijn. Het is belangrijk op te merken dat niet alle kinderen met dit gedrag ADHD hebben. Ze kunnen andere aandoeningen hebben die deze symptomen ook kunnen veroorzaken, of ze kunnen gewoon deel uitmaken van de normale ontwikkeling van het kind. Ouders en verzorgers moeten met hun arts praten als zij zich zorgen maken dat de ontwikkeling van hun kind niet op de goede weg is. Om ADHD te diagnosticeren, zal een arts rekening houden met de ontwikkelingsfase van het kind (bijvoorbeeld of het kind op de juiste leeftijd is om bepaalde vaardigheden te kunnen uitvoeren), de ernst van de symptomen en of de omgeving van het kind ondersteunend en verzorgend is. Hier zijn enkele voorbeelden van symptomen die erop kunnen wijzen dat een kind ADHD heeft: Moeite met aandacht besteden aan taken of instructies. Schoolwerk of huishoudelijke taken niet afmaken. Vaak onrustig of kronkelend. Kan niet blijven zitten. Is gemakkelijk afgeleid. Moeite met het volgen van aanwijzingen. Overmatig praten of onderbreken. anderen Maakt niet af waar ze aan beginnen Luidruchtig spel Lijkt de gevolgen van hun daden niet te begrijpen
Diagnose van ADHD
Zoals bij alle stoornissen is de diagnose ADHD een klinisch oordeel op basis van een reeks criteria. Omdat de symptomen van de aandoening kunnen worden veroorzaakt door andere medische aandoeningen of ontwikkelingsproblemen, gebruiken medische experts een reeks gestandaardiseerde richtlijnen (een ‘checklist’) om te bepalen of iemand de aandoening heeft of niet. In de richtlijnen wordt gekeken naar de volgende informatie: Leeftijd en ontwikkelingsfase van de persoon (bijvoorbeeld of deze zich in de juiste leeftijdscategorie bevindt om bepaalde dingen te kunnen doen) Ernst van de symptomen De impact van de symptomen op het leven van de persoon (bijvoorbeeld of hij/zij aanzienlijke problemen in hun leven hebben als gevolg van de symptomen) De aanwezigheid van andere medische of ontwikkelingsstoornissen die de symptomen zouden kunnen verklaren. De beoordeling is bedoeld om artsen te helpen andere mogelijke verklaringen voor de symptomen uit te sluiten.
ADHD-behandeling
Er bestaat geen one-size-fits-all aanpak voor de behandeling van ADHD. De aanpak die het beste werkt, is er een die de behoeften en capaciteiten van elk individu erkent en er rekening mee houdt. Dit kan betekenen dat het behandelplan in de loop van de tijd verandert, naarmate het individu en zijn behoeften veranderen. De eerste stap in de behandeling is dat de arts de behoeften van het individu beoordeelt en de behandeling daarop afstemt. De arts zal ook de mogelijkheid onderzoeken van andere problemen die kunnen bijdragen aan de gevoelens van angst en ongeluk. Zodra de arts een diagnose heeft gesteld en het behandelplan heeft opgesteld, is het belangrijk dat het individu en de mensen om hem heen op de hoogte zijn van de behandeling en van de manier waarop deze hun dagelijks leven kan beïnvloeden. Het voorlichten van familieleden en vrienden over de aandoening kan hen helpen de uitdagingen te begrijpen waarmee het individu wordt geconfronteerd, en hen hulpmiddelen bieden om het individu te ondersteunen en aan te moedigen.
Ouderschapstips voor kinderen met ADHD
Hoewel er geen remedie is voor ADHD, zijn er manieren om de symptomen onder controle te houden en kinderen en tieners te helpen een gelukkig en succesvol leven te leiden. Hieronder volgen enkele tips om de symptomen onder controle te houden en ondersteuning te bieden aan een kind met ADHD-behoeften: Creëer een dagelijkse routine: Routine en structuur zijn belangrijk voor kinderen met ADHD. Ze helpen hen zich veilig en kalm te voelen en de afleidingen en problemen te verminderen problemen waarmee zij in het dagelijks leven worden geconfronteerd. Zorg ervoor dat uw kind een vaste bedtijd heeft die past bij zijn ontwikkelingsfase. Zorg voor consistente dagelijkse routines voor maaltijden, huiswerk, klusjes en buitenschoolse activiteiten. Overbelast uw kind niet met te veel activiteiten. Het is belangrijk om een evenwicht te vinden tussen productief zijn en voldoende vrije tijd hebben. Help uw kind haalbare doelen te stellen en zijn sterke en zwakke punten te identificeren. Dit zal hen helpen zelfvertrouwen op te bouwen en trots te zijn op hun prestaties.
Verwachtingen en grenzen stellen
Kinderen met ADHD kunnen moeite hebben met impulsbeheersing en kunnen handelen zonder na te denken over de gevolgen van hun daden. Ze kunnen impulsief en ongeduldig zijn en moeite hebben met communiceren en op hun beurt wachten. Ze begrijpen het concept van het klokkijken, het kwijtraken van dingen of het bijhouden van opdrachten misschien niet helemaal. Deze problemen kunnen leiden tot problemen op school, thuis en met vrienden. Ouders kunnen hun kinderen helpen deze uitdagingen te overwinnen door duidelijke verwachtingen te stellen en positieve en consistente feedback te geven. Het stellen van duidelijke verwachtingen kan helpen wangedrag te voorkomen en positieve acties aan te moedigen. Als uw kind bijvoorbeeld altijd vergeet zijn huiswerk mee naar huis te nemen, stel dan duidelijk dat hij/zij dit elke avond mee naar huis moet nemen.
Zelfwaardering opbouwen voor kinderen met ADHD
Kinderen met ADHD kunnen moeite hebben met hun eigenwaarde, vooral als ze gepest of gepest worden, of als ze vergeleken worden met hun leeftijdsgenoten. Dit kan ertoe leiden dat ze zich verdrietig, gefrustreerd en boos voelen. Ouders kunnen hun kinderen helpen hun zelfvertrouwen op te bouwen door hen te prijzen voor hun sterke punten en prestaties, en door steun en aanmoediging te bieden als ze met uitdagingen worden geconfronteerd. Praat met uw kind over zijn sterke punten en interesses, en hoe hij deze kan gebruiken om hem meer zelfvertrouwen en trots te geven op wie hij is. Vind positieve manieren om uw kind aan te moedigen zijn volledige potentieel te bereiken. Prijs uw kind als het goed presteert, help het bij het vinden van mentoren en positieve rolmodellen, en ondersteun het als het hulp of aanmoediging nodig heeft.
Omgaan met lastig gedrag
Kinderen met ADHD hebben vaak moeite met het reguleren van hun emoties en kunnen driftbuien of inzinkingen krijgen als ze zich overweldigd voelen. Dit soort uitdagend gedrag komt vaak voor bij mensen met ADHD en kan moeilijk te beheersen zijn. Ouders moeten proberen de situatie te de-escaleren en positieve en consistente feedback geven om hun kind te helpen de controle over zijn emoties en daden terug te krijgen. Probeer het gedrag niet persoonlijk op te vatten. Bedenk dat uw kind u niet uitdaagt omdat hij of zij u van streek wil maken. De frustratie en het gevoel van overweldiging nemen de overhand en uw kind kan er niet op een gezonde manier mee omgaan.
Stress beheersen en voor jezelf zorgen
Als ouder heb je vaak het gevoel dat je leegloopt. Het opvoeden van een kind met ADHD kan stressvol, tijdrovend en uitdagend zijn. Ouders kunnen de stress in hun leven helpen verlichten door tijd vrij te maken voor zelfzorg. Het is belangrijk om de tijd te nemen om de dingen te doen die u helpen ontspannen en nieuwe energie krijgen.
